چرا کابوس می بینیم ؟
یافته های تحقیقات روانشناسی، از کشف ارتباط بین قدرت ایگو (من ذهنی) با کابوس ها و همچنین ارتباط یک ویژگی شخصیتی با کابوس ها خبر می دهد . تشخیص بالینی اختلال کابوس ، زمانی انجام می شود که این کابوس ها با میزان قابل توجهی پریشانی همراه باشند. طبقه بندی بین المللی اختلال خواب، روش های گوناگونی که کابوس ها می توانند بر زندگی روزمره تاثیر بگذارند را توصیف کرده است :
- فلش بک های کابوس در طی ساعات بیداری
- ترس از دوباره به خواب رفتن بدین خاطر که پیش بینی می کنند قرار است کابوس ببینند
- ناراحتی های خلقی به خاطر احساساتی که کابوس ها به جای می گذارند
نتایج مطالعات انجام شده درباره دلایل کابوس دیدن
یافته های یک تحقیق جدید که در مجله sleep science چاپ شد، حاکی از آن است که :
" افراد روان رنجور (افرادی که واکنش های هیجانی بیشتری دارند) ، کابوس های بیشتری را تجربه می کنند "
روان رنجوری یکی از ویژگی های شخصیتی است که در آن افراد شرایط عادی را تهدید آمیز تر و ناکامی های کوچک را بزرگ تر از چیزی که هست تعبیر می کنند ؛ روان رنجوری معمولا با ویژگی های اضطراب ، ترس، بدخلقی و احساس تنهایی شناخته می شود .
پژوهش جدید دیگری که در مجله Dreaming چاپ شد، قدرت "من ذهنی (ایگو)" را پیش بینی کننده فراوانی کابوس ها گزارش کرد . یافته های این پژوهش حاکی از آن است ، افرادی که من ذهنی سالم تری دارند کمتر کابوس می بینند .
احتمالا ایگو یا من ذهنی ، می تواند توضیحی برای رابطه بین پریشانی روانی و خواب های وحشتناک نیز باشد . نویسنده این مقاله، ویلیام کلی، دانشیار دانشگاه بیکرزفیلد کالیفرنیا به طور خاص به مفهوم قدرت ایگو یا من ذهنی ، یعنی : "توانایی تحمل هیجانات ناخوشایند و همچنین سازگاری و تطبیق در زمانی که با اطلاعات تهدید آمیز رو به رو می شویم" علاقه داشت.
بر اساس یافته های این پژوهش :
" میزان فراوانیِ کابوس آن هایی که نمره بالاتری در آزمون قدرت من ذهنی گرفتند، در مقایسه با آن هایی که نمره پایین تری گرفته بودند کمتر بود . به علاوه ویلیام کلی متوجه شد که قدرت ایگو پیش بینی کننده بهتری برای فراوانی کابوس ها ، در مقایسه با ویژگی های شخصیتی روان رنجوری و به طور کلی پریشانی روانی است ."
از دیگر یافته های این پژوهش می توان به این مورد اشاره کرد :
" احتمالا کابوس ها از چند فرایند هدفمند در داخل ذهن اتفاق می افتند اما ما به طور هشیارانه نمی دانیم که هدف از این فرایند ها پردازش و دفاع در مقابل استرس یا ضربه روحی (تروما) است یا فقط یک عکس العمل ساده و مستقیم به آن ؟ "
ویلیام کلی توضیح می دهد : "موضوع دیگری که امکانش وجود دارد این هست که افرادی که من ذهنی ضعیف تری دارند برای مدیریت ابهامات و هیجانات ناخوشایند ، غافلگیرکننده و در هم شکننده ، از درست کردن فیلم کوتاه در طول مدت خواب استفاده می کنند ، زیرا در این صورت وقتی فرد از خواب بیدار می شود معمولا راحت تر می تواند با استفاده از کلمات و تصاویر ، آنچه در ذهنش می گذرد را بروز داده و احساسات و هیجانات خود را مدیریت کند."
اگر چه علم روانشناسی ، پزشکی و فلسفه برای مدت های طولانی سهمی در فهم کابوس ها داشتند ، اما در رابطه با اینکه کابوس ها چرا و چگونه اتفاق می افتند ، همچنان میزان قابل توجهی اختلاف بین متخصصان وجود دارد . مسئله دیگر این است که کابوس ها ، هم می توانند پس از اتفاق یا سانحه ای به وجود بیایند (عناصر تکرار شونده از یک اتفاق) و هم می توانند ناشناخته بوده و به اتفاق خاصی مربوط نباشند .
با وجود تمام تلاش هایی که در زمینه کابوس ها صورت گرفته است ما همچنان در این زمینه اطلاعات کمی در اختیار داریم .
روش های جلوگیری از کابوس دیدن
- اگر از استرس رنج می برید ، حمایت خانواده و دوستانتان می تواند کمک کننده باشد ؛ ولی توصیه ما به شما ، مشاوره با یک متخصص بهداشت روان است تا بتوانید احساسات خود را با آن ها در میان بگذارید .
- ممکن است سلامت جسمی شما نیاز به توجه داشته باشد ؛ سعی کنید به طور منظم ورزش کنید .
- آرام سازی و ریلکسیشن برای کمک به کاهش تنش عضلات و اضطراب کمتر ، می تواند کمک کننده باشد .
- بهداشت خواب مداوم می تواند به کمکتان بیاید ؛ هر روز طبق یک روال برنامه ریزی شده به خواب بروید و از خواب بیدار شوید ؛ به عنوان مثال : با طلوع خورشید بیدار شوید و وقتی بیدار شدید دیگر به تختخواب بر نگردید و برای افزایش کیفیت خواب ، در درجه هوای خنک تر از محیط بخوابید .
- میزان مصرف کافئین و الکل را کاهش داده و سیگار را ترک کنید تا احتمال دیدن کابوس ها را کاهش دهید .
منابع :
Psypost 1
