ارتباط بین ابتلا به کرونا با سبک زندگی و ارتباطات اجتماعی

مطالعات نشان می دهد که چگونه انتخاب های ناسالم سبک زندگی مانند سیگار کشیدن و ورزش نکردن ، سلامت فرد را به خطر می اندازد ؛ حال اگر سبک زندگی ناسالم با استرس های هیجانی_احساسی ، مانند ایزوله سازی اجتماعی ترکیب شود ، می تواند باعث عفونت های فوقانی تنفسی (قسمت هایی مثل بینی، سینوس ها، حلق و حنجره) شده و ریسک ابتلا به کرونا را نیز افزایش دهد .

همه ما می دانیم که سیگار کشیدن و ورزش نکردن منجر به مشکلاتی اعم از ابتلا به سرطان و اختلالات قلبی می شود ؛ علاوه بر این ها ، نتیج یک تحقیق نشان داد که این دو عامل ، همراه با کمبود ارتباطات اجتماعی حمایت کننده ، ریسک ابتلا به عفونت های تنفسی مثل سرما خوردگی معمولی و هم چنین آنفولانزا را نیز افزایش می دهد.

مقاله جدیدی که درمجله perspective on psychological science  چاپ شد ، توضیح داده است که :

چگونه سبک زندگی و عوامل روانشاختی ، ریسک ابتلا به کرونا را افزایش می دهند ؟

شلدون کوهن، پروفسور روانشناسی دانشگاه Carnegie Mellon و یکی از نویسندگان این مقاله می گوید : " بعضی از افراد نسبت به دیگران ، زمانی که در معرض ویروس کرونا قرار می گیرند ، احتمال مبتلا شدنشان به این ویروس بسیار بیشتر است  ، و ما اطلاعات بسیار محدودی درباره چرایی این مسئله داریم . شاید بررسی های ما بر روی عوامل روانشناسی ای که فرد را مستعد ابتلا به بیماری های تنفسی می کند ، سرنخی را برای حل این معما در اختیارمان قرار دهد . "

کوهن و همکارانش، در میان مطالعاتی که قدمت آن ها به بیش از 30 سال می رسد ، چگونگی تاثیرگذاری سبک زندگی ، گروه های اجتماعی و عوامل روانشناختی را بر روی بزرگسالان سالمی که با ویروس های تنفسی در تماس بوده و در نهایت بیمار می شوند  ،بررسی می کنند .

تمرکز آن ها در این پژوهش بر روی 8 باکتری عامل سرماخوردگی معمولی و 2 باکتری عامل آنفولانزا است . کوهن می گوید: "در این تحقیق ما به شکل عمدی ، افراد را در معرض ویروس های آنفولانزا و سرماخوردگی قرار دادیم ؛ قصد ما بررسی این بود که آیا عوامل روانشناسی و اجتماعی ای که ما پیش بینی کرده بودیم ، بر روی سیستم ایمنی تاثیر می گذارند یا خیر ؟ آیا این عوامل ابتلا به عفونت های تنفسی را کاهش داده و آن ها را سرکوب می کنند ؟ در نهایت ، ما همبستگی بسیار قوی ای بین عوامل استرس زای اجتماعی و روانشناسی با افزایش حساسیت نسبت به بیماری های تنفسی پیدا کردیم . "

نکته جالبی که محققان دریافتند این بود که :

" یکپارچگی و حمایت اجتماعی ، یک محافظ قوی دربرابر بیماری ها و عفونت های تنفسی است "

تاکنون تکنیک هایی که برای جلوگیری و کاهش احتمال ابتلا به ویروس کرونا اجرا شده است ، شامل تغییرات رفتاری ای مانند ماندن در خانه و فاصله گیری اجتماعیست ؛ با این حال این گونه رفتار ها ، معمولا با عوامل استرس زای بین فردی ( مثل تنهایی ، از دست دادن شغل، درگیری خانوادگی) رابطه مستقیم دارد .

بر اساس تحقیقات ، به دلیل اثرات فیزیولوژیکی مستقیم عوامل استرس زا و عوامل روانی ناشی از آن بر سیستم ایمنی ، می توان چگونگی پاسخ افراد به ویروس کرونا (در صورت قرار گیری در معرض این ویروس) را پیش بینی کرد . اما سوالی که پیش می آید این است که ...

چگونه عوامل استرس زا انسان را در برابر ویروس ها آسیب پذیر می کنند؟

تحقیقات شلدون کوهن نشان می دهد که عوامل استرس زای اجتماعی و روان شناسی با تولید بیش از حد مواد شیمیایی ای معروف به "سیتوکاین ها" که در پاسخ به ویروس های سرماخوردگی و آنفلانزا ترشح می شوند ، مرتبط هستند.

به طور مشابه ، تحقیق بر روی ویروس کرونا نیز نشان داد که تولید مقدار بیشتری از سیتوکاین ها با عفونت شدید تر کرونا در ارتباط است ؛ در نتیجه ، یک پاسخ سیتوکاین شدیدِ ناشی از استرس ، ممکن است منجر به التهاب و علائم بیش از حد در بیماران مبتلا به کرونا شود.

👈 بیشتر بدانید : سیتوکاین ها دسته ای از مولوکول ها هستند که از سلول های مختلف بدن ، از جمله سلول های سیستم دفاعی ، ترشح شده و بر فعالیت آن تاثیر می گذارد .

کوهن و همکارانش تایید می کنند که تاکنون هیچ گونه ارتباط محکم و مثبتی بین "عوامل روانشناختی و رفتاری" و "ریسک بیماری و مرگ" در بین افرادی که در معرض ویروس کرونا هستند ، یافت نشده است .

با این حال ، می شود نتایج این تحقیقات را که حول ویروس سرماخوردگی بود ، به ویروس کرونا نیز تعمیم داد ؛ زیرا نتایج به دست آمده یاد آور می شوند ، عوامل استرس زای فردی (که معمولا در بین افرادی که در ایزوله و یا قرنطینه هستند تجربه می شود) ، یکی از قوی ترین پیش بینی کننده های ابتلا به ویروس است .

کوهن می گوید: