دانشمندان میکروب های خفته در بستر اقیانوس را پس از ۱۰۰ میلیون سال بیدار کردند!

تیمی از دانشمندان ژاپنی و آمریکایی با موفقیت میکروب های کوچکی را که برای بیش از ۱۰۰ میلیون سال - به ظاهر بی جان - در بستر اقیانوس آرام به دام افتاده بودند، احیا کردند ؛ این دانشمندان بر روی امکان زیستن موجودات میکروسکوپی دراعماق اقیانوس آرام و در شرایط سخت ، تحقیق و مطالعه می کنند .

یوکی مورونو ، میکروبیولوژیست آژانس علوم و فنون دریایی ژاپن ، که هدایت این تحقیق را به عهده داشت در این خصوص گفت:

"ما می خواستیم بدانیم که تا چه مدت میکروب ها می توانند زندگی خود را در غیاب مواد غذایی حفظ کنند"

نتایج این تحقیق نشان داد ، میکروب هایی که برای 100 میلیون سال در رسوبات بستر دریا به دام افتاده بودند ، با غذای مناسب و کمی اکسیژن ، توانایی احیا دوباره را دارند . این نتایج با توجه به کمبود اکسیژن ، مواد مغذی ضروری ، منابع انرژی و فشار بسیار زیاد در کف دریا ، حیرت انگیز است.

برای درک عجیب بودن این اتفاق بهتر است بدانید که هرگاه موجودات زنده پرسلولی در محیط های پر فشار گرفتار شوند ، ازبین رفته و معمولاً تشکیل فسیل می دهند ، درصورتی که میکروب ها می توانند در این شرایط برای مدت زمان طولانی زنده بمانند. 

روند انجام تحقیق

استیون دهوندت ، همكار مورونو ، ژئو میکروبیولوژیست از دانشگاه رودآیلند می گوید:

" ما می دانستیم كه زندگی دراعماق اقیانوس و در رسوبات نزدیك حاشیه قاره ، جایی که بسیاری از مواد آلی در آنجا مدفون شده اند ، وجود دارد ؛ اما یافته های ما نشان داد که زندگی در اعماق اقیانوس از سطح بستر تا سطح سنگی زیرین گسترش یافته است "

دراین تحقیق از خاک منطقه چرخاب جنوبی اقیانوس آرام استفاده شده است ؛ این منطقه در مرکز جریان های چرخان اقیانوسی در شرق استرالیا قرار گرفته و به عنوان منطقه ای بی جان، بسیار محدود از نظر مواد غذایی و شرایط زندگی شناخته می شود.

در این سفر اکتشافی ، یکی از کشتی های تحقیقاتی حفاری به نام جی-آر استفاده شد ؛ تیم تحقیقاتی هسته رسوبات را از عمق تقریباً ۶ کیلومتری (۲۰،۰۰۰ فوت) از سطح اقیانوس و ۷۵ متری (۲۵۰ فوت ) از زیر بستر اقیانوس استخراج کردند . علاوه بر این ، از رسوبات گلی قدیمی که در عمیق ترین و دور افتاده ترین نقطه اقیانوس انباشته شده بود و همینطور از بسترهای بسیار جوان تر گچی نانوفسیل با قدمت ۴.۳ تا ۱۳ میلیون سال ، نیز نمونه برداری صورت گرفت .

محققان توانستند میکروب های مصرف کننده اکسیژن (اکسیژن محلول) را از تمام لایه های نمونه برداری شده از چرخاب جنوبی اقیانوس آرام به تعداد محدود احیا کنند. به این میکروب های باستانی ، اکسیژن و بسترهای غذایی قابل ردیابی حاوی کربن ، نیتروژن و مواد مورد نیاز میکروب ها داده و قبل از مهر و موم کردن ویال های شیشه ای ، آنها را انکوبه و پس از ۲۱ روز و ۶ هفته ( ۱۸ ماه) باز کردند.

نتایج تحقیق بر روی میکروب های به ظاهر مرده !

میکروب ها پس از انکوبه شدن طولانی مدت بر اساس ژن هایشان طبقه بندی شدند. محققان گزارش كردند كه خاک بستر درياها تحت سلطه باكتري ها است ، اما نه از نوعي كه اسپور تشكيل مي دهند و اين بدان معني است كه به محض دادن غذا ، توانایی رشد را مجددا پیدا می کنند. بعضی از میکروبها پس از ۶۸ روز انکوباسیون تعداد خود را تا ۱۰،۰۰۰ برابر افزایش داده و کربن و نیتروژن موجود در محیط را مصرف کرده بودند .

مورونو گفت:

"در ابتدا تحقیق من مردد بودم ، اما نتایج نشان داد که تا ۹۹.۱ درصد از میکروب های موجود در رسوبات با قدمت ۱۰۱.۵ میلیون سال ، هنوز زنده و آماده برای تغذیه هستند. "

به گفته دهوندت :

"این تحقیقات نشان می دهد که هیچ محدودیتی برای زندگی در رسوبات قدیمی اقیانوس ها وجود ندارد. موجودات زنده در قدیمی ترین رسوبی که حفر کردیم - با وجود کمترین میزان غذا - همچنان وجود دارند ، می توانند از خواب بیدار شوند ، رشد کنند و تکثیر یابند ! "

میکروب ها نه تنها در اعماق اقیانوس ها بلکه در شرایط سخت قطب جنوب و همچنین خشک ترین بیابان ها نیز سرسختی خود را برای زنده ماندن و بقا نشان داده اند.