درمان بیماران فلج کامل در راه است !

تا به امروز فلج شدنِ ناشی از آسیب دیدن نخاع ، غیر قابل جبران بوده است ؛ اما با رویکرد درمانی جدید ، برای اولین بار در طول تاریخ ، دانشمندان دپارتمان فیزیولوژی سلولی دانشگاه (Ruhr-Universität Bochum (RUB ، به سرپرستی پروفسور Dietmar Fischer ، موفق به درمان موش های فلج شدند !

رمز موفقیت این پروژه در دو عامل پروتئین hyper-interleukin-6 (پروتئینی که سلول ها عصبی را به منظور بازسازی تحریک می کند) و نحوه تأمین این پروتئین در حیوانات ، نهفته است .

آسیب های نخاعی ناشی از ورزش یا حوادث رانندگی ، اغلب منجر به معلولیت های دائمی نظیر پاراپلژی یا همان فلج کامل می شوند ؛ این امر در اثر آسیب به رشته های عصبی (آکسون ها) که وظیفه انتقال اطلاعات از مغز به عضلات و همینطور برگرداندن داده های دریافتی از پوست و عضله به مغز را دارند ، رخ می دهد .

اگر این رشته ها به دلیل ضربه و یا بیماری آسیب ببینند ، ارتباط بین عضلات و پوست با مغز قطع می شود و از آنجایی که آکسون های موجود در نخاع ، نمی توانند دوباره رشد کنند ، بیمار به صورت مادام العمر از فلجی و بی حسی رنج می برد . تا به امروز ، هیچ گزینه درمانی ای که بتواند عملکرد های از دست رفته بیماران را بازیابی کند ، پیدا نشده بود .

"پروتئین طراح" بازسازی را تحریک می کند

در جستجوی رویکرد های درمانی ، تیم Bochum بر روی پروتئینی به اسم hyper-interleukin-6 تمرکز کرده بود . بنا به توضیحات Dietmar Fischer : "در اصطلاح نام این پروتئین «سیتوکنین طراح» است ، پروتئینی که در طبیعت یافت نمی شود و برای تولید آن باید از علم مهندسی ژنتیک استفاده کرد ." گروه تحقیقاتی دکتر فیشر ، در مطالعات قبلی خود نشان داده بود که hIL-6 ، می تواند به طور مؤثری فرایند بازسازی سلول های عصبی موجود در سیستم بینایی را تحریک کند .

این تیم در مطالعات فعلی خود ، سلول های عصبی قشر حرکتی – حسی را تحریک کرده تا این سلول ها بتوانند hyper-Interleukin-6 را تولید کنند ؛ برای این کار ، از ویروس های مناسب ژن درمانی ، که می توان آن ها را به راحتی به یک قسمت قابل دسترس مغز تزریق کرد ، استفاده شده است .

در این قسمت مغز ، ویروس ها نقشه ی تولید این پروتئین را به سلول های عصبی خاصی (اصطلاحاً نورون های حرکتی) می رسانند ؛ حال از آنجا که نورون های حرکتی از طریق شاخه های جانبی آکسون ، به دیگر سلول های عصبی مغز – مانند سلول هایی که در فرایند های حرکتی مانند راه رفتن نقش مهمی دارند – متصل هستند ، hyper-interleukin-6 مستقیماً به این سلول ها منتقل می شود . در هر راهی غیر از این راه ، نمی توان به سلول های عصبی خاصی دسترسی پیدا کرده و به صورت کنترل شده پروتئین طراح را به آن ها رساند .

به یک منطقه وارد می شود اما در چندین زمینه موثر است !

"بنابراین ، ژن درمانیِ تنها تعداد اندکی سلول عصبی ، باعث بازسازی آکسونی سلول های عصبی مختلف در مغز و دستگاه حرکتی می شود . سر انجام ، حیواناتی که قبلاً فلج شده بودند ، با دریافت این روش درمانی ، می توانند پس از 2 تا 3 هفته شروع به راه رفتن کنند . در ابتدا این اتفاق برای ما بسیار شگفت آور بود ، زیرا تا پیش از این مطالعه هرگز امکان درمان فلج کامل ، اثبات نشده بود! "

– Dietmar Fischer –

تیم تحقیقاتی اکنون در حال بررسی این موضوع است که تا چه اندازه این روش درمانی و یا روش های مشابه را می توان با سایر اقدامات ، به منظور بهینه سازی بیشتر hyper-Interleukin-6 و دستیابی به پیشرفت های عملکردی دیگر ، ترکیب کرد .

علاوه بر این ، محققان در حال بررسی این مسئله هستند که آیا hyper-interleukin-6 در صورتی که از آسیب نخاعی موش تنها چند هفته گذشته باشد ، همچنان اثر مثبتی دارد یا خیر  . به گفته فیشر : "این جنبه از تحقیقات به ویژه برای کاربرد در انسان ، مهم است . ما اکنون در حال فتح قله های علمی جدیدی هستیم ؛ آزمایشات پیش رو نشان خواهد داد که آیا امکان انتقال این رویکرد های جدید به انسان وجود دارد؟ "

 محققان گزارش دستاورد خود را در ژورنال Nature Communications و در تاریخ 15 ژانویه 2021 ، منتشر کردند .

منبع : medical xpress